در مراسم رونمایی از آلبوم وَ
علیرضا قربانی: امروزه كار كردن در موسیقی بی كلام كاملا قلبی است
به گزارش لباس دونی « این روزها آلبومی كه خواننده نداشته باشد، چندان مورد استقبال قرار نمی گیرد و این نشان دهنده بدعادت شدن مخاطبان موسیقی است؛ ذوق عمومی مردم تربیت نشده و باید تربیت شود.»
به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، آئین رونمایی از آلبوم موسیقی «وَ» اثر مشترك امیر فرهنگ اسكندری و زكریا یوسفی شامگاه ۱۱ اسفند ماه در شهر كتاب «فرشته» با حضور تعدادی از هنرمندان و علاقه مندان موسیقی برگزار گردید و این در حالی بود كه اجرای این برنامه را علیرضا سعیدی (خبرنگار حوزه موسیقی) بر عهده داشت.
علیرضا میرعلی نقی (پژوهشگر و مورخ موسیقی) در ابتدای این مراسم در سخنانی مطرح كرد: بنده این شانس را داشتم كه از ابتدا در جریان روند تولید این این آلبوم بوده ام. باید بگویم كه «وَ» جزو معدود آلبوم هایی است كه من هیچ پیشنهاد و نقدی به این اثر نداشتم و اثر در چهارچوب های خودش كاملاً استاندارد حركت كرد. این زمانه، زمانه مناسبی برای یكی شدن مرزهای این جهان به هم ریخته است و الان به علت انفجار اطلاعات و انقلاب رسانه ها باید دنبال ارتباط باشیم و مرزبندی های بیهوده و محدودكننده در موسیقی را بشكنیم و درهم آمیزیم.
او افزود: ما باید به دنبال هر آنچه قابلیت ایرانی شدن دارد، باشیم و سازهای ایرانی را ارج دهیم. این روزها آلبومی كه خواننده نداشته باشد، چندان مورد استقبال قرار نمی گیرد و این نشان دهنده بدعادت شدن مخاطبان موسیقی است؛ ذوق عمومی مردم تربیت نشده و باید تربیت شود.
میرعلی نقی افزود: خیلی وقت ها سازهای كوبه ای در آثار به مثابه نمك قضیه استفاده می شود اما اینجا و در این آلبوم این طور نیست. در آلبوم «وَ» دو ساز و دو نوازنده با یكدیگر گفتگو می كنند و زكریا یوسفی از سازهای متفاوت كوبه ای بهره برده و باید بگویم كه زكریا در این آلبوم چند نفر است و تنها یك همراهی كننده ساده برای ساز ملودیك نیست. امیرفرهنگ اسكندری هم بستر مناسبی با ساز عودش فراهم نموده است و من به آینده نوازندگی او امید بسیاری دارم. وی در مرز باریك میان بداهه و آهنگ سیر می كند و این كار مهمی است. در نهایت امیدوارم این آلبوم مقدمه ای برای اجرای زنده این اثر باشد و این دو هنرمند بزودی ما را میهمان این اصوات زیبا كنند.
در ادامه این مراسم، علیرضا قربانی (خواننده موسیقی ایرانی) پشت تریبون قرار گرفت و در سخنان كوتاهی مطرح كرد: من انتشار این اثر را تبریك می گویم و بدون تعارفات مرسوم امروز با افتخار در این مراسم هستم. باید چند نكته را بگویم. اول اینكه امروزه كار كردن در زمینه موسیقی بی كلام و البته موسیقی جدی بی كلام بخصوص با سازهایی مثل عود كه این روزها مهجور هستند، یك كار عاشقانه و تماماً قلبی است. آنچه از این اثر شنیدم نمایانگر ذائقه خوب این دو هنرمند در همراهی با یكدیگر است. معمولاً در خیلی از مواقع در همراهی سازها قدرت نمایی هایی تكنیكی می بینیم كه معمولاً این قدرت نمایی حس را از بین می برد اما این كار دارای حس است.
او افزود: زكریا را سال هاست می شناسم از وقتی كه او نوجوان بود و به هر حال صدای سازش برای خیلی از شما آشناست. ساز امیر فرهنگ اسكندری را هم برای نخستین بار است كه می شنوم و باید بگویم كه سونوریته بسیار زیبایی دارد. من حس ساز ایشان را بسیار دوست دارم و كنجكاو بودم كه او را بیشتر بشناسم. من هم مثل آقای میرعلینقی معتقدم ایشان مسیر روشنی دارند و با اینكه از بهترین ها هستند اما بهتر هم می شوند.
در بخش دیگری از این مراسم، زكریا یوسفی درباره اثر جدیدش در سخنانی مطرح كرد: البته كه نوازنده ها بهتر است راجع به اثرشان صحبت نكنند و حرفشان را با سازشان بزنند اما باید بگویم كه این اثر در جهت هم نشینی های من و امیرفرهنگ شكل گرفت كه ما دوست داشتیم این هم نشینی ها هدفمند باشند و خروجی قابل قبولی داشته باشند. یكی از مزایای موسیقی بی كلام این است كه قدرت دارد كه احساس را بدون هرگونه كلام و حرفی به مخاطبش منتقل كند و هركسی می تواند استنباط شخصی خویش را نسبت به آن اثر داشته باشد.
این هنرمند افزود: یكی از شانس های من در این سال ها فعالیت و تجربه كردن با هنرمندانی با تفكرات مختلف بوده است و این برای من خوشحال كننده است. یكی از این همكاری ها هم فعالیت های هنری با علیرضا قربانی بوده است كه اجرهای داخلی و خارجی مختلفی با هم داشته ایم و در این راستا با موزیسین های ایرانی و بین المللی و نگرش های آنان در فستیوال های مختلف آشنا شدم و اساساً بر اندیشه ام تاثیرگزار بوده است.
وی همینطور اظهار داشت: یكی از چیزهایی كه در جهت تولید این آلبوم برای من خیلی مهم بوده این است كه زیبایی و محتوای هنری را فدای سرعت و تكنیك در نوازندگی نكنیم تا مخاطب بتواند از نظر حسی ارتباط خوبی با مخاطبش بگیرد.
امیر فرهنگ اسكندری هم در سخنانی اظهار داشت: انگیزه اصلی من برای تولید آلبوم «وَ» فردیت بخشیدن به ساز عود بعنوان یك ساز ملودیك است. در گروه نوازی های آنسامبل های ایرانی معمولاً از عود بعنوان یك ساز بیس استفاده می شود در صورتیكه شخصیت این ساز تنها به گروه نوازی ختم نمی گردد و همینطور دلم می خواست صدای این ساز را به گوش مخاطبان ایرانی برسانم؛ چون خیلی ها اندازه تار و سه تار عود را نمی شناسند. البته باید از زكریا هم تشكر كنم كه به ملودی های این اثر جان داد.
بخش پایانی این برنامه هم به اجرای مشترك این دو هنرمند اختصاص داشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب