ریحانه یاسینی مدیری جوان با كوله باری از اندیشه های نو
لباس دونی: سه روز است که قلم «ریحانه یاسینی» از تپش ایستاده و جامعه رسانه ای ایران یکی از سرمایه های ارزشمندش را از دست داده است. همکاران ریحانه یاسینی از او بعنوان خبرنگاری مهربان، خوش ذوق و حرفه ای یاد می کنند که عاشق کارش بود و فراتر از استانداردهای روزنامه نگاری ایران گام برمی داشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، واژه های همکاران زنده یاد ریحانه یاسینی درباره او با افسوس و حسرت شروع می شود و با اشک و آه تمام می شود. یکی از همکارانش می گوید: «این قدر گیج هستم که حضور ذهن ندارم و نمی توانم حرف بزنم». وقتی از همکاران ریحانه یاسینی می خواهیم که خاصیت های شخصی و کاری او را توصیف کنند به یاد مهربانی ها و خوبی هایش می افتند و داغ دل شان تازه می شود.
فراتر از محدوده روزنامه نگاری ایران
مدیرکل اخبار چند رسانه ای ایرنا، تجربه همکاری با ریحانه یاسینی را در دو فضای متفاوت دارد. او در ارتباط با نحوه آشنایی اش با این خبرنگار اظهار داشت: وی در سرویس اقتصادی خبرگزاری ایرنا در مدتی که من سردبیر بودم، خبرنگار من بود و گزارش های اقتصادی می نوشت. وقتی من به چند رسانه ای ایرنا رفتم و مدیرکل آنجا شدم، نخستین نیرویی که با خودم بردم خانم یاسینی بود. آنجا بعنوان سردبیر ایرنا۲۴ منصوب گردید و تا آخرین لحظه رسالتش را به خوبی اجرا کرد. سواد و خوش ذوقی او فرم و ساختار جدیدی در مولتی مدیای (چند رسانه ای) ایرنا ایجاد کرد. در زمینه تخصصی روزنامه نگاری یقین دارم که ریحانه یاسینی از محدوده روزنامه نگاری ایران جلوتر و فراتر بود.
تجربه مدیریت در سن ۲۷ سالگی
اسماعیل داودی با یادآوری این نکته که ریحانه یاسینی مدرک فوق لیسانس روزنامه نگاری از دانشگاه تهران داشت و در سن ۲۷ سالگی سردبیر ایرنا۲۴ شد توضیح داد: اگرچه تجربه مدیریتی نداشت، خیلی خوب از پس این کار برآمد. با تک تک نیروهایش دوست شده بود و مثل خواهر آنها بود. نیروهایش هم دوستش داشتند و هم از او حساب می بردند. او خبرنگاری بود که اول بامداد رویترز و بلومبرگ و رسانه های اصلی دنیا و ایران را مطالعه می کرد. به زبان انگلیسی کاملا مسلط بود و در سن ۲۷ سالگی ۱۳ سال سابقه کار داشت. از ۱۴ سالگی کار را در رادیو آغاز نموده بود. قبل از همکاری با خبرگزاری ایرنا و روزنامه ایران در رسانه های قوی و خوبی کار کرده بود. ریحانه خیلی زود به جاهایی رسید که ما روزنامه نگاران در سن های بالاتر به آن می رسیم. خانم یاسینی به شدت انسان باسواد، باخبر و باذوقی بود. من به سواد رسانه ای او ایمان داشتم.
عاشق کارش بود
مدیرکل اخبار چند رسانه ای ایرنا با اشاره به این نکته که ریحانه یاسینی در سن ۲۷ سالگی ۱۴ نفر را مدیریت می کرد بیان کرد: او خبرنگار محیط زیست نبود. بعنوان سردبیر می خواست به این ماموریت برود و درباره دریاچه ارومیه مستند تصویری بسازد. او یکی از خبرنگاران محیط زیست را هم به این ماموریت فرستاد. اما خودش هم رفت که آنجا سناریو را کامل کند. قرار بود از آنجا تصویر بفرستد و ما اینجا در بخش اخبار چند رسانه ای ایرنا تدوین نماییم. خودش خیلی دوست داشت این سفر را برود. چون به شدت دغدغه مند بود.
وی درباره نحوه فعالیت حرفه ای ریحانه یاسینی اظهار داشت: سبک زندگی کاری اش سبک زندگی کارمندی نبود. این طوری نبود که ساعت ۲ و نیم ظهر کارت بزند و برود. شب که کارش تمام می شد از خانه کار را ادامه می داد. واقعا عاشق کارش بود.
می خواست مستندساز بشود
داودی درباره آخرین دیدارش با ریحانه یاسینی توضیح داد: روز سه شنبه عصر به من گفت من از متن گذر کردم و با تجربه ای که در کار چند رسانه ای دارم، متن دیگر من را قانع نمی نماید. در کلاس تدوین ثبت نام کرده بود و می خواست مستندساز بشود. آدمی نبود که بخواهد یک جا بماند. او پشت میز نشین نبود. اگرچه خودش دفتر کار داشت، ولی پشت میز خودش نبود و مدام به بچه ها سر می زد. او تعلق خاطری به میز و صندلی و اتاق مدیریت نداشت. من قسم می خورم که اگر یک هفته پیش هم از من سوال می پرسیدید حتما همین حرف ها را می گفتم.
علاقه داشت وسط میدان باشد
دستیار مدیر کل اخبار چند رسانه ای ایرنا، یکی از همکاران ریحانه یاسینی است که از نزدیک شاهد تلاش و پشتکار وی در عرصه اطلاع رسانی و آگاه سازی بوده است.
سعید ارکان زاده یزدی با اشاره به گوشه ای از فعالیتهای این خبرنگار درگذشته اظهار داشت: خانم یاسینی از حدود یک سال پیش سردبیر ایرنا۲۴ بود و ویدیو های خبری و محصولات ویدئو ژورنال را می ساخت. از دو سال و نیم پیش تولید این ویدیوها در ایرنا شروع شده بود. حدود یک سالی بود که خانم یاسینی کار را پیش می برد. قسمتی از این ویدیوها در اینستاگرام منتشر می شد.
او با اشاره به اینکه ریحانه یاسینی به روزنامه نگاری تحقیقی بسیار علاقه داشت اضافه کرد: پایان نامه او درباره روزنامه نگاری تحقیقی بود. خیلی علاقه داشت که بعنوان یک روزنامه نگار وسط میدان باشد و کند و کاو کند و جزئیات را بیرون بکشد. این علاقه اش انگیزه خیلی زیادی به گروهی که با او کار می کردند می داد.
وقتی از ارکان زاده یزدی خواستم بهترین اثر ریحانه یاسینی را نام ببرد بیان کرد: او ویدئویی درباره تحولات ایران در قرن گذشته ساخته بودند که خیلی جذاب بود. گزارشی که درباره افشای مافیای گوشت نوشته بود هم خیلی دیده شد.
این فعال رسانه ای با اشاره به اینکه ما یکی از سرمایه های روزنامه نگاری را از دست دادیم اظهار داشت: با آن که او جوان به نظر می رسید، اما شواهد نشان می داد که استعداد مدیریت یک تحریریه بزرگ را دارد. خانم یاسینی تجربه های نویی را آغاز نموده بود و علاوه بر روزنامه نگاری مکتوب داشت روی روزنامه نگاری تصویری کار می کرد. علاوه بر این سابقه تولید برنامه های رادیویی را در کارنامه داشت. در زمینه شبکه های اجتماعی هم تجربه خوبی داشت؛ چون ویدیوها را آنجا منتشر می کرد.
نبودی و ندیدی ریحانه!
هانیه کلهر، یکی از همکاران ریحانه یاسینی در اینستاگرام متنی احساسی دباره رفیق و همکار فقیدش نوشته است. او به توصیف لحظاتی تلخی که خبر رفتن ریحانه در تحریریه پیچیده پرداخته و خطاب به دوست ابدی اش نوشته است: باید باشی و ببینی چه بی روح و سوت و کور شده تحریریه بی تو. پریشب که تا دیروقت تحریریه بودیم و تو برخلاف همیشه غایبِ جمع بودی، باید بودی و می دیدی که سکوت مون رو هیچ چیز به هم نمی زد جز صدای ترکیدن ناگهانی بغض یکی مون. اما نبودی و ندیدی ریحانه...
چنگ می زنم به کلمه ها که به قول تو مهم ترین داشته ما هستن؛ هزار واژه توی سرم غوغا می کنن، چنگ می زنم به کلمه ها که ردیف شون کنم پشت هم که آروم بگیرم؛ آروم نمی گیرم ریحانه...
وی در بخش دیگری از متنش آورده است: تو با تموم مشغله هات چطور انقدر به همه چیز به اندازه می رسیدی؟ چطور هم یه روزنامه نگار درجه یک بودی، هم همسری فوق العاده، هم فرزند خوب، هم خواهر بی نظیر و هم یه رفیق تمام عیار؟
حالا واقعا فصل بیابان است
متن هانیه کلهر با این جملات به انتها می رسد: تو از توی اتوبوس از منظره خشک و بیابونی جاده یه ویدیو گرفتی و فرستادی و نوشتی: «فصل بیابان است» و این آخرین پیامت برای تحریریه ت بود. حالا واقعا فصل بیابان است؛ تحریریه ت حالا برهوتی شده ماتم زاده و خشک از بس که از نبودنت دیگه برای هیچ کدوم مون حتی اشکی به چشم نمونده... نه فقط ما، که این جهان برای مادرت، پدرت، خواهرت، بهرادت و همه دوستان و رفقایت بیابان است؛ خشک و برهوت و لم یزرع...
داغدار شوق بی انتهایت جهت زندگی هستیم
زینب صفری، یکی دیگر از همکاران «ریحانه یاسینی» یادداشتی درباره او نوشته که چون از دل برآمده، بر دل می نشیند. او خطاب به دوست مهاجرش نوشته است: این سومین طلوعی است که تو آنرا نمی بینی. امروز قرار بود با نقل و حلوای ارومیه وارد تحریریه شوی و با لبخندِ گوشه لبِ همیشگی ات و چشمان درخشان و آن صدای تیز و نازک بگویی سلام؛ و آن سیلاب آخر سلام را یک جور مخصوصی ادا کنی که دیگران اغلب وقتی پس از مدت ها از دیدن آشنایی قدیمی سر ذوق می آیند و چشمانشان برق می زند آنطور ادا می کنند. اما بیشتر از ۶۰ ساعت است که تارهای صوتی تو از حرکت ایستاده اند و انگشتان کشیده و باریک ات هیچ کلمه ای خلق نکرده اند.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: ما روز گذشته تو را توی خاک گذاشتیم و برگشتیم! و همین حقیقت ۹ کلمه ای پوست همه ما را کنده و تحریریه و هرچه که هست را بر سر تک تک ما خراب کرده. جهان ما از تو تهی شده ریحانه. من، حمیدرضا، نازنین، مائده، طاهره، فرزانه، هانیه، عاطفه، نگار، حسین، متین، رعنا، اسماعیل و سعید و... داغدار توایم. داغدار آن قلب وسیع و شوق بی انتهایت جهت زندگی. داغدار آن بودن های به اندازه و با کیفیتت.
به گزارش لباس دونی به نقل از ایرنا، ۲۵ نفر از خبرنگاران رسانه های کشور بامداد چهارشنبه دوم تیرماه برای بازدید از طرح های ستاد احیای دریاچه ارومیه عازم پیرانشهر شدند که اتوبوس آنان در ۱۵ کیلومتری این شهرستان گرفتار حادثه شد.
این حادثه بعدازظهر چهارشنبه در منطقه بیگم قلعه پیرانشهر رخ داد.
ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران ساعی و متعهد خبرگزاری های ایرنا و ایسنا در این حادثه جان خودرا از دست دادند.
منبع: لباس دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب