نویسنده به لباس دونی اعلام كرد
حذف صحنه های عاشقانه سریال بی نشان
لباس دونی: نویسنده سریال «بی نشان» از حذف بی حساب برخی سکانس های این سریال گله مند شد و اعمال سانسورهای سلیقه ای در تلویزیون را لطمه جدی برای مجموعه های نمایشی دانست.
آزیتا ایرایی، یکی از نویسندگان «بی نشان» در گفت و گویی با ایسنا، از سانسور و حذف سکانس هایی از این سریال آگاهی داد و درباره ی ی این اقدام تلویزیون اظهار داشت: با وجود این که دستمان در انتقادهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باز بود، اما بزرگترین لطمه سریال «بی نشان» حذف خط های عاشقانه شخصیت های متین و بهار در این سریال بود که موجب شد داستان این دو ابتر مانده و درنیاید.
حذف سکانس های عاشقانه
وی در پاسخ به این پرسش که حذف این سکانس ها چه دلیلی داشته است؟ با بیان این این که این پرسش را باید از تلویزیون پرسید، اشاره کرد: این ها همه اعمال های سلیقه ای است، اما واقعا نمی فهمم دلیل این حذفیات چیست. در صورتیکه ما الان می بینیم سریال «در پناه تو» بتازگی درحال پخش از همین تلویزیون است. یا سریال هایی پخش می شوند که تماما در آن مسائل عاشقانه مطرح است و هیچ مشکلی هم ایجاد نکرده. دختر و پسر با هم سوار ماشین می شوند، پارک و رستوران می روند، آن هم با حفظ همه ی شئونات و نه شکل دیگر؛ اما متاسفانه این حذفیات برای سریال ما صورت گرفت و به خط کاراکتر متین و بهار لطمه زد و باورپذیر نشد؛ چونکه شکل گیری این ارتباط را مخاطب ندید.
وی به نگارش این سریال که به سه سال قبل ـ سال ۹۸ برمی گردد، اشاره نمود و توضیح داد: آقای رزاق کریمی (تهیه کننده) سه سال پیش پیشنهادی به من برای نگارش این سریال دادند در خصوص این که مقرر است سریالی درباره ی ی جانبازان بسازند. من هم با دعوت از آقای مهدی حمزه طرحی را در آوردیم که با وجود تغییر مدیریت ها و عوض شدن مواردی در نوشته ما، طرح اولیه خیلی نزدیک به آن چیزی که در نهایت در آخر به آن رسیدیم، بود و ازطرح اولیه خیلی دور نبودیم اما بطور معمول آن چیزی که در ذهن نویسنده است با آنچه که به تصویر کشیده می شود، تفاوت هایی دارد که در همه جا مرسوم می باشد. اما بالای ۸۵ درصد خروجی کار با فیلمنامه تطبیق داشت. به هر حال کار در تولید و اجرا ممکنست با فیلمنامه همخوانی نداشته باشد که آن هم می تواند به فراهم نبودن شرایط تولید برگردد. وقتی معذوریت های اجرائی به وجود بیاید از مسئله زمان گرفته تا هر مورد دیگری این موارد پیش می آید.
نویسنده سریال های «هشت و نیم دقیقه»، «دلدار» و فیلم هایی چون «دارکوب» و «خانه ی خیابان چهل و یکم» درباره ی ی انتخاب بازیگران سریال «بی نشان» معتقد می باشد، بازیگران در قالب شخصیت ها نشسته اند و در این جهت اظهار داشت: دو شخصیت اصلی سریال آقای قاسم زارع و آقای فلاحی پور به عنوان دو قطب اصلی در قالب شخصیت ها خوب نشسته اند. اما ممیزی ها می توانست کمی حساب شده تر اتفاق بیفتد.
برای خلق شخصیت روزنامه نگار به دفاتر روزنامه ها رفتیم
ایرایی درباره ی ی پرداختن به شخصیت یک روزنامه نگار در این سریال که تا چه میزان تلاش نموده به واقعیت نزدیک باشد، توضیح داد: زمانی که اساسا تصمیم گرفتیم این شخصیت سردبیر سایت باشد، به دفاتر روزنامه ها رفتیم، سایت ها را دیدیم و با سردبیرها صحبت کردیم و بسیاری از موضوعات را از نزدیک تحقیق کردیم؛ خصوصاً این که مشاور اول فیلمنامه آقای اکبر نبوی بودند که خودشان با خبرنگاری کارشان را آغاز نموده بودند. تا جایی که توانستیم کوشیدیم تصویری واقعی از این قشر خلق نماییم. ممکنست در بیرون شخصیتی با این تعریف ندیده باشم اما سردبیرهایی دیدم درهمین حد که بدنبال احقاق حق و پیداکردن حقیقت بودند. شخصیت شهاب الدین ادهم شخصیتی است که آدم شناخته شده، جبهه و جنگ رفته و مسئولیت پذیر و بدنبال احقاق حق و حقوق است و طبیعتا نمی تواند شخصیتی منفی باشد. در نهایت کوشیدیم شخصیتی خاکستری خلق نماییم که شخصیت مثبت قصه است.
تلویزیون باید بپذیرد که واقعیت ها با آنچه نشان می دهد، فرق می کند
ایرایی که آثار طنزی چون «شبکه سه و نیم» (ساخته داریوش کاردان) و «شب های برره» (ساخته مهران مدیری) را نیز نویسندگی کرده است، درباره ی ی دشواری های همکاری با تلویزیون در طول سال های اخیر اظهار داشت: من فیلمنامه نویسی برای تلویزیون را دوست دارم و کارم را هم با تلویزیون تله فیلم «بیرون از بهشت» که در سال ۸۵ تولید شد، شروع کردم. ولی آن چیزی که آدم را کمی اذیت می کند این است که رفته رفته بجای این که گشایشی اتفاق بیفتد و نویسنده ها با خیال آسوده تری کار کنند، آسایش خاطر گرفته می شود و سوال است که چرا در یک سریال ارتباط سالم دو جوان با یکدیگر که قصد ازدواج دارند، نشان داده می شود اما در یک سریال دیگر دست و بال ما بسته است و اگر این را به موارد دیگر تعمیم دهیم و نه فقط عشق و عاشقی، متوجه می شویم که کار کردن با تلویزیون کار آسانی نیست.
این فیلنامه نویس به ایسنا اظهار داشت: خوب است که کمی دیدشان بازتر شود و برمبنای واقعیت های جامعه کارها ساخته شوند. تلویزیون باید این را بپذیرد که واقعیت ها با آن چیزی که نشان می دهد، فرق می کند. اگر این مسئله حل شود یک جهش جدی در میزان مخاطبان تلویزیون اتفاق می افتد. هم اکنون شبکه نمایش خانگی ارتباط بهتری با مخاطب پیدا کرده است؛ چونکه اغلب سریال ها با واقعیت جامعه انطباق بیشتری دارند. یک چنین فضایی اگر در تلویزیون ایجاد شود که ما با خیال آسوده تری بتوانیم واقعیت های جامعه را به تصویر بکشیم، بیننده هم ارتباط برقرار خواهدنمود.
ایرایی در آخر تصریح کرد: ما دوست داریم آمار سریال ها به آنچه که قبلا بوده برگردد. زمانی سریال هایی چون «میوه ممنوعه» و «شب دهم» تولید می شد که خیابان ها خلوت می شد، ما دوست داریم باردیگر این اتفاق برای تلویزیون بیفتد که این بستگی به مدیریت سیما دارد و باید دید در آینده چه پیش می آید.
منبع: lebasdooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب