دروازه تاریخ،
احیای فیضیه اقدام بزرگ روح الله
به گزارش لباس دونی، امام خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی بیان کردند: «اگر مرحوم حاج شیخ هم اکنون بودند، کاری را انجام می دادند که من انجام دادم.» و تأسیس حوزه علمیه در آن روز از جهت سیاسی کمتر از تأسیس جمهوری اسلامی در ایرانِ امروز نبود.
به گزارش لباس دونی به نقل از ایسنا، امروز سوم فروردین ماه صد و یکمین سالگرد احیای حوزه علمیه قم به دست آیت الله عبدالکریم حائری یزدی در سال ۱۳۰۱ شمسی است.
فکر و ایده تاسیس محلی برای آموزش علم دین و انتشار احادیث روایت های پیامبر اسلام و خاندان معصومین صلوات الله علیهم اجمعین بین مشتاقان و طالبان دین، به شکل فعلی آن ریشه در اندیشه رئیس مذهب شیعه امام جعفرصادق ضد السلام در قرن دوم هجری قمری داشت.
در آن دوره که فضای خفقان سیاسی دستگاه جبار بن العباس در سرتاسر قلمرو مسلمانان اندکی فروکش کرد، طالبان و شاگردان حضرت با حضور بیشتر در مساجد و محافل عمومی، زبان به زبان و چهره به چهره علوم دینی را از ایشان آموخته و ثبت و ضبط کردند و به سراسر بلاد مسلمانان در شبهه جزیره عربستان، خراسان پهناور، ایران و شامات گسترش دادند.
در دوره حیات ششمین امام شیعیان، بنیان و هسته اولیه مدرسه ای دینی در ایران گذاشته شد. نام این مدرسه از ابتدا «حوزه علمیه قم» بود. تاسیس حوزه علمیه قم از آن زمان باعث مهاجرت و گرد هم آمدن علما و محدثان بزرگ شیعه در شهر قم و شکل گیری مکتب قم در این دیار شد. مقام و منزلت شهر قم و حوزه قلمیه این شهر نزد امام جعفرصادق حدی بلند بود که ایشان در روایتی شهر قم را آشیانه آل محمد صلی الله ضد و آله و پناهگاه شیعیان می خواندند.
در کنار ظلم و جور منصوبان دستگاه حاکمه بَنِ العباس در سرزمین خراسان و ایران، حوادث تاریخی بزرگ و جنگ های مستمر و قتل علما، بزرگان و دانشمندان و غارت کتابخانه های دینی و سایر کتب علمی مسلمانان و شیعیان به دست سلسله های پادشاهی و در راس آنان حمله ویرانگر مغول ها به ایران و عراق، بخش بزرگی از منابع و کتاب های علمی دینی و غیردینی مسلمانان را نابود کرد.
حوزه علمیه قم در طول عمر خود دوره های تلخ و رقت باری را تجربه نمود. این مدرسه دینی در سده های سوم و چهارم از مراکز فعال امامیه به شمار می رفت اما با افول قدرت حاکمان شیعه در ایران به دنبال حمله مغول ها به ایران، از رونق افتاد و باعث مهاجرت علما و بزرگان حوزه های علمیه به عتبات عالیات و حوزه علمیه نجف و سامرا و کربلا شد. این اتفاق بر رکود حوزه علمیه قم تاثیر عمیقی داشت به نحوی که جایگزین شدن مدرسه فیضیه در دوره پادشاهان شیعه سلسله صفویه هم نتوانست شکوه و عظمت گذشته را باز گرداند.
علمای باقی مانده در قم در اوایل قرن چهاردهم هجری قمری با دعوت از آیت الله عبدالکریم حائری که تا آن زمان در شهر کربلا و بعد اراک سکونت داشت از ایشان خواستند پس از زیارت امام هشتم شیعیان سری هم به قم بزنند و به زیارت حضرت معصومه (س) برود. ایشان هم در سال ۱۳۴۰ هجری قمری و روزِ پیش از نوروز ۱۳۰۱ با هدف زیارت مرقد خواهر امام رضا (ع) به قم رفت که این سفر برای مردم قم دارای برکت زیادی بود. با استقبال مردم و علمای شهر از حضرت آیت الله از ایشان خواسته شد حوزه علمیه قم را احیا کند و ایشان هم بعد چند فکر کردن و استخاره پیشنهاد علمای قم را پذیرفت و تا انتهای عمر در این شهر سکونت کرد.
با مهاجرت ایشان به شهر قم خیلی از شاگردان برجسته و سرشناش آیت الله حائری از اراک و سایر شهر های ایران به قم مهاجرت کردند.
احیای فیضیه
بنای اولیه مدرسه فیضیه قم که طی قرن ها بشدت فرسوده شده بود به همت شیخ عبدالکریم و با دعوت از بناها و معماران دوره قاجار، احیا و بازسازی شد. علاوه بر احیای ساختمان مدرسه، نشاط علمی، تغییرات بنیادین کتاب های درسی و فقهی، تخصصی کردن کتاب های فقهی و اعمال شیوه و سبک آموزشی جدید هم در مدرسه ساری و جاری شد. اقدامات آیت الله حائری در قم باعث شد طی بیشتر از یک قرن گذشته بستر آموزش و پرورش طلاب و شاگردان و اساتید پرشماری فراهم گردد که هر یک از فارغ التحصیلان این مدرسه تاثیرات بسیار قابل ملاحظه ای در حوزه های دینی، سیاسی و فرهنگی ایران زمین گذاشتند که معروف ترین و اثرگذارترین شخصیت پرورش یافته در مکتب قم آیت الله العظمی سید روح الله موسوی خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی بودند.
آیت الله عبدالکریم حائری
منبع: لباس دونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب