گفتگو با چند معتاد به بت
لباس دونی: پر ریسك است و پر استرس. آنقدر كه احتمال باخت وجود دارد، احتمال برد نیست. امكان دارد چند برابر مبلغی كه شرط كرده را برنده شود اما شاید هم طمع، او را تبدیل به یك بازنده كند؛ «قماربازی كه باخت آنچه بودش!»
«قمار» یعنی شرط بندی بر سر پول یا هر چیزی كه دارای ارزش باشد و نتیجه قمار همیشه نامشخص است. به زبان ساده به شرط بندی كه میان دو یا چند نفر در یك بازی انجام می گیرد، «قمار» گفته می شود. قمار می تواند به صورت سازماندهی شده، در مراكزی به نام «كازینو» یا قمارخانه كه توسط فردی بی طرف مدیریت می شود، انجام بگیرد.
اما در این روزها كه تكنولوژی همه چیز را سهل كرده است، شرایط شرط بندی ها هم برای اهلش راحت تر شده است. حالا دیگر لازم نیست برای قمار و شرط بندی در محل مشخصی جمع شد؛ چون كه سایت های آنلاین شرط بندی برای كسانی كه از این طریق كسب درآمد می كنند، كار را راحت تر و پرسرعت تر كرده اند و با بازكردن یك حساب كاربری و پر كردن فرم های مخصوص، بازی و شرط بندی می كنند. طی چند سال اخیر این شرط بندی ها درباره بازی های فوتبال خیلی داغ است و طرفداران زیادی هم دارد. البته پلیس فتا بارها به این سایت ها اخطار داده و معمولاً هم فیلتر می شوند. با همه اینها، خیلی ها در ایران علاقه مند به شرط بندی های فوتبالی هستند و به اصطلاح خودشان خیلی حرفه ای «بِت» می زنند.
شرط بندی های فوتبالی در همه جای دنیا بین آدم ها رواج دارد. با این تفاوت كه در بعضی كشورها شرط بندی، قانونی و در بعضی كشورها غیرقانونی می باشد. شرط بندی های فوتبالی گاهی از یك تفریح فراتر می روند و آنقدر جدی می شوند كه روی نتیجه مسابقه تأثیر می گذارند؛ نمونه اش «كالچوپولی» است.
كالچوپولی یك رسوایی فوتبالی است كه در سال ۲۰۰۶ در لیگ های برتر حرفه ای فوتبال ایتالیا یعنی سری A و سری B صورت گرفت. این رسوایی توسط پلیس ایتالیا بر ملا شد و مكالمات تلفنی، حاكی از دخالت قهرمان لیگ یوونتوس و تیم های میلان، فیورنتینا، لاتزیو و رجینا و تماسهای بین مدیران این باشگاه ها و سازمان داوران بود. این تیم ها متهم به تقلب در بازی ها با انتخاب داور دلخواهشان شدند.
ایران یكی از كشورهایی است كه شرط بندی در آن غیر قانونی و از نظر شرعی هم حرام است. یعنی اگر شما در جریان شرط بندی های آنلاین متضرر شوید و نیاز باشد از مسئول سایت شرط بندی شكایت كنید، علاوه بر مدیر آن سایت خودتان هم مجرم شناخته می شوید.
«كامبیز» ابتدا از روی كنجكاوی سراغ شرط بندی ورزشی رفته است: «دوستایی داشتم كه تاحالا تو عمرشون كلاً ۹۰ دیقه فوتبال هم ندیده بودن اما هرچند وقت یه بار زنگ می زدن و درباره تیمای خارجی از من سوال می پرسیدن. وقتی پرسیدم كه این سوالا رو برای چی می پرسید، می گفتن: می خوایم بت بزنیم! منم بعد چن وقت یاد گرفتم و كارو شروع كردم. اول با ۲۰ هزار تومن و ۳۰ هزار تومن بت زدم كه ببینم چطوریه. البته هر دوبارشم باختم اما دوستایی دارم كه خیلی جدی و حرفه ای این داستانو دنبال می كردن. بت زدن تو تمام دنیا قانونیه. چون هر وقت پول برنده می شی راحت برداشت می كنی. ولی من نمی دونم دقیقاً پشت پرده این داستانا چیه؟ كم كم جدی تر بت زدم و می دیدم كه دوستام در حد سه چهار میلیون می برن. مثلاً یه دوستم چند وقت پیش ۶ میلیون برد اما به خاطر طمعش با اون ۶ میلیون باردیگر بِت زد و همه رو باخت. یه بدی كه بِت زدن داره طمع آدمو زیاد می كنه. چون دوست داری همش پول بیشتری برنده شی و قانع نمی شی. وقتی هم كه می بازی با خودت می گی برم انقدر باردیگر بازی كنم تا پولی كه باختم جبران شه.»
از كامبیز درباره درگاه اینترنتی برای واریز مبالغ سایت های شرط بندی می پرسم: «من نمی دونم كی سایتو ساپورت می كنه اما شنیدم سروراش ایران نیست؛ خارجه. درگاه اینترنتی نداره و از راه كارت به كارت براشون واریز می نماییم و دقیقاً نمی دونم پول واسه كی واریز می شه. بانك ایرانیه اما اسم صاحب حساب معلوم نیست.»
از او می پرسم آیا میان دوستانش كسی را می شناسد كه از طریق شرط بندی زندگی خوبی داشته باشد: «نه تا حالا ندیدم. شرط بندی فقط یه بازیه. یه تفریحه. انقدر كه جنبه هیجان و تفریحش واسه من مهمه، پولش مهم نیست. اما بردن تو این بازی لذت زیادی داره.»
«حمید» خیلی حرفه ای بِت می زند و اعتقاد دارد در بت زدن آنقدر كه هوش و قدرت تحلیل مهم می باشد، شانس دخیل نیست: «تو یكی دو سال اخیر تعداد سایتای شرط بندی خیلی زیاد شده. كسایی هم كه بازی می كنن خیلی زیادن. به نظر من تو هر خانواده ای یه نفر هست كه بت بزنه. چرا؟ چون شما تو چند دیقه رو پولتون به سود كلون می رسید. من تو بت زیاد بردم. اینكه چقدر ببری بستگی به پولی داره كه وسط می ذاری اما باید اطلاعات خوبم داشته باشی. مثلاً امشب بارسا با منچستر تو خونه خودش بازی داره و تو در اصل داری با صاحب سایت، شرط می بندی و بازی می كنی. یعنی ما بر مبنای هوش، تحلیل و درصدی شانس وارد این بازی می شیم. مثلاً امشب بارسا چون میزبانه شانسش خیلی زیاده. حتی باید بدونی از بین بازیكنا كیا مصدوم شدن كه بتونی جریان بازی رو تحلیل كنی.»
«رامین» هم صحبت های حمید را تكمیل می كند: «۸۰ درصد تحلیله، ۲۰ درصد شانس. منظورم از شانس اینه كه یه سری اتفاقای عجیب می افته تو فوتبال كه قابل پیش بینی نیست. بعد یه سری آپشن هم داره كه بشه روش بت زد. مثل نخستین اوت، نخستین كورنر و …».
حمید ادامه می دهد: «چند شب پیش ۱ میلیون و ۳۰۰ باختم. اما كلاً زیاد می برم. خوبیش اینه پول تا ۶ ساعت میاد تو حسابت. اصلاً این بت ها از محل كارمون خوش حساب ترن.»
رامین می گوید: «من با پول شرط بندی تاحالا دوتا مسافرت رفتم. البته تا پیش از عید خیلی اوضاع بهتر بود اما از عید به بعد روند بازیا عجیب شد. مثلاً ۸ تومن قبل عید بردم اما ۲ میلیون تومنشو همین بعد عید باختم.»
حمید هم می گوید: «دوستم برای بازی آژاكس و رئال ۳۰ میلیون گذاشت و ۵۰ میلیون برد.»
از بِت بازها راجع به روند پرداختی این سایت ها می پرسم: «سرورهاشون خارج از كشوره اما شماره حسابی كه میدن هر سه چهار روز یه بار عوض می شه. من چون تو سایتای زیادی بازی كردم، از شماره حسابا فهمیدم كه این سایتا تقریباً بهم وصلن و احتمالاً یه رئیس داره.»
رامین می گوید: «صاحب سایت هیچ وقت ضرر نمی كنه، چون اون از باخت ما پول در میاره. یكی از دوستام خودش سایت داره، چند وقت پیش گفت اگه آشنا داری با پارتی یه بانكی پیدا كن كه به ما درگاه اینترنتی بده و به جاش ماهی ۱۵ میلیون به تو می دیم. اما واقعیتش من ترسیدم و اصلاً دنبالش نرفتم.»
«محسن» هم می گوید: «اولین بار با بازی بسكتبال پام به شرط بندی باز شد. می خواستم برم سفر و پول نداشتم. بِت زدم و یه كمك هزینه ای برای سفر جور شد. واقعیت اینه كه تو همه دنیا بت خیلی قانونیه در حدی كه اسپانسر تبلیغات دور زمین می شن اما تو ایران این طوری نیست.»
رامین می گوید: «البته بهتون بگم استرس بت زدن خیلی زیاده.»
حمید تایید می كند: «راست می گه. یه وقتایی شبا كه می خوام بخوابم ۴ بامداد ساعت می ذارم كه واسه بت بیدار شم.»
رامین از اعتیاد به شرط بندی می گوید: «هركس بِت رو آغاز كرده معتاد شده. چون وقتی می بازی هی می خوای جبران كنی باختتو. مخصوصاً نخستین باخت سنگین خیلی آدمو اذیت می كنه؛ اصلاً می ره رو مخت اما بعدش دیگه به باخت عادت می كنی. نخستین ۵۰۰ تومنی كه باختم اذیت شدم اما انقدر بازی كردم تا باردیگر اون پولو در بیارم. اعتیاد بت همین جاست.»
حمید و رامین معتقدند كه شرط بندی بین مردم هیچ اشكالی ندارد و فقط وقتی پای این طور شرط بندی ها به ورزش حرفه ای باز شود، خیلی خطرناك می باشد.
در این باره با دكتر سمیرا وكیل ها - جامعه شناس - هم صحبت كردیم. او می گوید: «من قمار را ابزاری نامناسب می دانم كه افراد برای رسیدن به اهداف متعالی خود از آن استفاده می كنند؛ ابزاری كه فرد را با كج راهی به سمت اضمحلال و نابودی می كشاند. حالا چرا از كج راهی صحبت می كنم؟ چون فرد معتاد به قمار توانمندی ها و استعدادهای شخصی خویش را در رسیدن به اهدافش ناچیز می بیند. حالا شاید هم برخی عوامل بیرونی را بعنوان سدی برای رسیدن به خواسته هایش می بیند. در مجموع این دو مسئله اعتماد به نفس او را پایین می آورد و حتی امكان دارد به نقطه صفر برساند. دوم اینكه قمار فرد را به ورطه ناامیدی می كشاند. یعنی میل به توانمند شدن و یادگیری مهارت های جدید تقریباً برایش بی اهمیت می شوند. فردی كه در این ورطه بیفتد حتی ثبت نام كردن در یك كلاس آموزشی برایش بی اهمیت جلوه می كند.»
این جامعه شناس ادامه می دهد: «بهانه كسی كه قمار می كند و پای میز شرط بندی می نشیند، رفع نیازهای مادی است ولی به صورت ناخودآگاه به انتظاركشیدن برای رسیدن به لذت تبدیل می شود. شخص فقط می خواهد لذت ببرد و برای همین است كه خیلی ها برای رسیدن به این لذت همه زندگی شان را می بازند. تفاوت یك قمارباز با یك انسان افسرده این است كه قماربازها به امید كاذب برنده شدن و رویاپردازی كه برای برد دارند، در دنیای واقعی زندگی نمی كنند. آنها بدون مصرف مواد مخدر در توهم به سر می برند. الگوی ذهنی فرد معتاد به قمار و شرط بندی از تلاش و كوشش، به آزمودن احتمالات تغییر پیدا می كند.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب