امینی مطرح كرد؛
نظارت اداره استاندارد بر بازار اسباب بازی جدی تر می شود
به گزارش لباس دونی، کارشناس اداره استاندارد استان تهران اظهار داشت: خیلی از اسباب بازی ها در بازار تهران، غیراستاندارد است و اداره استاندارد در سال جدید، نظارت دقیق تری بر بازار خواهد داشت.
به گزارش لباس دونی به نقل از مهر، نشست «استانداردها، کلید حضور در بازارهای جهانی»، روز سوم اسفند به صورت برخط (آنلاین) در سالن کنفرانس اصفهان در مجموعه نمایشگاه های بین المللی تهران برگزار گردید.
مریم امینی، کارشناس اداره استاندارد استان تهران در ابتدای این نشست اظهار داشت: اسباب بازی ها باید استاندارد باشند اما در بازار تهران، اسباب بازی های بسیاری به شکل غیراستاندارد وجود دارد و ما مقرر است سال آینده، نظارت خود بر اسباب بازی های ساخته شده را بیشتر و جدی تر نماییم. ما هم با شورای نظارت بر اسباب بازی کانون پرورش فکری نشستی داشتیم هم با مدارس ارتباط برقرار کرده و به دانش آموزان آموزش داده ایم تا به نشان استاندارد توجه نمایند.
این کارشناس اداره استاندارد به مراحل دریافت پروانه استاندارد اشاره و اظهار داشت: ما در درجه اول به پروانه تولید اسباب بازی نیاز داریم. بعد از آن باید در سامانه استاندارد ثبت نام کرد. داشتن آگهی تأسیس شرکت، معرفی مدیر کنترل کیفیت، تجهیز لابراتوار و… همچون مدارک دیگری است که برای گرفتن شماره ۱۰ رقمی استاندارد به آن نیاز است.
به گفته امینی، اداره استاندارد استان تهران به تولیدکنندگان و فروشندگان اسباب بازی در بازار تهران یک فرصت شش ماهه داده تا پروانه استاندارد دریافت نمایند. چون بچه ها باید این علامت را بشناسند و به آن توجه نمایند. بعد از این فرصت، اگر یک واحد تولیدی، محصولات خویش را به شکل غیراستاندارد عرضه کند، جریمه و حتی زندان می شود.
وی ضمن اشاره به اینکه بعضی تولیدکننده ها، استاندارد ندارند اما از نمونه هایی کپی برداری می کنند که دارای استاندارد هستند اظهار داشت: لازم است این واحدها به اداره استاندارد رجوع و نشان خویش را دریافت نمایند. ما ابتدا فقط با وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) در ارتباط بودیم اما هم اکنون با اتحادیه و شورای نظارت بر اسباب بازی هم در ارتباط هستیم تا این روند آسان تر شود.
امینی به لزوم آزمایش اسباب بازی ها اشاره و بیان نمود: ما در لابراتوار سازمان استاندارد، اسباب بازی ها را به لحاظ کیفی بررسی می نماییم. البته خود تولیدکنندگان می توانند در بخشی از واحد خود، امکانات آزمایشگاهی را مستقر کنند چون فقط دوچرخه و روروئک به تجهیزات بیشتری برای آزمایش نیاز دارند.
به قول این کارشناس اداره استاندارد، ما در درجه نخست به فرهنگ سازی نیاز داریم. تولیدکنندگان باید به این باور برسند که استاندارد، فروش آنها را بالا می برد و به نفع شان است نه اینکه تصور کنند گرفتن نشان استاندارد، سبب بالا رفتن قیمتها و از دست رفتن بازار می شود.
تولیدکنندگان اروپایی باید اقلام تبلیغاتی خویش را بومی سازی کنند
کرستین وتربرگ، مسئول کنترل استاندارد شرکت لگو به مراحل گرفتن استاندارد در این قاره اشاره نمود و اظهار داشت: روش اول اینست که خود تولیدکنندگان اقدام و محصولات شان را استاندارد می کنند یا این کار را به شرکت ها و نهادهای مرتبط می سپارند. حالا اگر محصولی عرضه شود و به لحاظ استاندارد، آنرا نپذیرند بار دیگر از تولیدکننده می خواهند تا به بازبینی تولیدات خود بپردازند.
به گفته رئیس کمیته استاندارد اسباب بازی در اروپا، عنوان اسباب بازی بر هر محصولی که برای بچه های زیر ۱۴ سال تولید می شود، تعلق می گیرد و مستلزم داشتن استاندارد است. حتی اگر در چارچوب اشیای تزئینی باشد. مثلا یک جاکلیدی باشد که کودکان آنرا به کیف خود آویزان می کنند؛ اما مواردی هم هستند که برخلاف تصور ما، اسباب بازی به حساب نمی آیند و لازم نیست استانداردهای اسباب بازی را دریافت نمایند. مثل ادوات ورزشی یا ماشین های بزرگی که موتور دارند و بچه ها سوار آن می شوند یا تاب و سرسره و وسایل بازی که در پارک ها به چشم می خورند. همینطور پازل های بالای ۵۰۰ قطعه، اسباب بازی به حساب نمی آیند چون به مهارت آدم ها بستگی دارند.
وتربرگ، که به صورت مجازی در این جلسه سخنرانی می کرد، تولیدکننده را هر فرد حقوقی یا حقیقی دانست که محصولی را ساخته و وارد اتحادیه اروپا کرده؛ اما اگر کسی از خارج از اروپا، محصولی را می سازد و در اختیار کشورهای اروپایی می گذارد، باید تولیدکننده آن محصول در خارج از اتحادیه اروپا باشد. حتی پخش کننده ها اگر محصولی را با نشان خود وارد کنند، تولیدکننده محسوب می شوند و بار حقوقی و مسئولیت ایمن بودن یا نبودن محصولات برعهده خودشان است.
مسئول کنترل استاندارد شرکت لگو به مواردی که یک تولیدکننده باید آنرا رعایت کند اشاره و بیان نمود: همه تولیدکننده ها باید مدارک فنی و استانداردی خویش را به مدت ۱۰ سال نگه دارند از طرفی لازم است بروشور و اقلام تبلیغاتی خویش را ترجمه و بومی سازی کنند و یعنی اگر کالایی در ایتالیا تولید می شود و می خواهد به یک کشور دیگر اروپایی برود باید زبان و فرهنگ کشور مقصد هم در نظر گرفته شود.
وتربرگ همینطور در رابطه با اسباب بازی های الکترونیک و خوراکی اظهار داشت: اگر اسباب بازی، بخشی از خوراکی باشد و بچه ها آنرا در دهان خود بگذارند یا الکتریکی باشد، علاوه بر گذراندن مراحل لازم برای گرفتن استاندارد پایه باید به بخش مربوطه خود هم ارجاع داده شود و برای مثال از بخش در ارتباط با مواد غذایی هم استاندارد جداگانه ای دریافت کند.
وی به استاندارد عروسک های پارچه ای اشاره و بیان نمود: این عروسک ها اگر برای کودکان زیر سه سال ساخته شده باشد باید مورد آزمایش قرار بگیرد تا در ساخت آنها، قطعات ریز یا فلزی به کار نرفته باشد چون امکان دارد بچه های خردسال، آنرا در دهان خود بگذارند.
شناخت بازار مصرف، ضروری است
حسین طیرانی، سرممیز و ممیز فنی شرکت کیو. اس سوئیس اظهار داشت: این شرکت در سه حوزه اسباب بازی، تجهیزات پزشکی و ماشین آلات فعالیت می کند. دفتر اصلی آن در زوریخ است البته در کشورهای دیگر همچون در ایران هم نمایندگی دارد. امروز علاوه بر سوئیس و کشورهای اروپایی، کشورهای دیگر هم باید به نشان استاندارد که یک نشان جهانی و کلید حضور در بازارهای جهانی است توجه نمایند.
به گفته او تولیدکنندگان، بر مبنای محصولی که می سازند، باید به استاندارد آن، مواد اولیه و نتایج آزمایشگاهی توجه نمایند. بعد از آن باید به تهیه یک پرونده فنی پرداخت. همه این مدارک را شرکت هایی چون شرکت کیو. اس مورد بررسی قرار می دهند تا تولیدکنندگان بتوانند نشان جهانی استاندارد را دریافت نمایند. البته استاندارد ملی هم به خصوصیت ها و معیارهای جهانی توجه کرده است و تولیدکنندگان هم به اجبار های ملی، هم بین المللی توجه نمایند.
طیرانی به لزوم شناخت بازار اشاره و بیان نمود: استانداردهای هر کشور با دیگری متفاوت می باشد و تولیدکنندگان باید کشور مقصد را بشناسند و ملاک و معیارهایش را بدانند. از طرفی تشکیل پرونده فنی، توصیف کلی محصول و چگونگی استفاده از آن، همینطور معرفی وکیل و نماینده قانونی اهمیت دارد.
طبیعی است هرچه محصول پیشرفته تر شود از گروه سنی کودک فاصله می گیرد و به معیارها و استانداردهای بالاتری نیاز دارد.
به گفته سرممیز و ممیز فنی شرکت کیو. اس سوئیس، استانداردهایی وجود دارند که از جنسِ باید هستند و الزامات را مطرح می کنند. یک سری جنبه راهنما دارند و نقاط مبهم را روشن می کنند و دسته سوم به شکل لغت نامه هستند که به بیان توضیح های تکمیلی می پردازند و همه استانداردهای موجود در ارتباط با یک محصول را لیست می کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب