نمونه سازی ظرف كیمیاگری توسط هنرمندان هنرهای سنتی
رئیس گروه هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی اظهار داشت: نمونه سفالینه متعلق به هزاره‌ی اول قبل از میلاد که از آن بعنوان ظرف کیمیاگری یاد شده، ساخته شد.
به گزارش روز شنبه ایرنا از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید عبدالمجید شریف زاده با بیان این خبر اظهار داشت: این پروژه توسط مهرداد احمد امیرآقایی، سعید سالکی و رعنا بهرامی فر کارشناس پژوهشی و هنرمندان رشته‌ی سفال و سرامیک به انجام رسیده است.
او با اشاره به اینکه هنرهای سنتی ایران همواره از خصوصیت هایی برخوردار بوده که علاوه بر زیبایی و ایجاد انبساط خاطر نشانگر بهره گیری از فناوری هایی نوین در زمان خود است، از جمله‌ی این هنرها را هنر سفالگری ایران دانست و خاطرنشان کرد: ظرفی که در این پژوهش مد نظر قرار گرفته، سفالینه ای است متعلق به هزاره‌ی اول قبل از میلاد که یک نمونه‌ی آن در روستایی به نام کلورز از توابع رودبار در استان گیلان کشف شده است.
شریف زاده ضمن اشاره به این نکته که این نوع سفالینه در منطقه‌ی جیرفت از توابع کرمان هم دیده شده اظهار داشت: این ظرف سفالی که شکلی قوری مانند دارد بر خلاف انواع دیگر ظروف سفالی که محل نگهداری مایعاتی مانند آب بوده و از بالا پرمی شده، از قسمت تحتانی پر می شده و دهانه‌ی بالایی آن مسدود است.
او از کاربردهای دیگر این سفالینه را ظرف تقطیر (تبدیل بخار به مایع) در صنعت تهیه عرقیات سنتی و تغلیظ (جداسازی مواد) در علم شیمی کهن اعلام و تصریح کرد: از این سفالینه بعنوان ظرف کیمیاگری هم یاد شده است.
رئیس گروه هنرهای سنتی اضافه کرد: به منظور بازسازی این سفالینه بعد از بررسی های به عمل آمده در مورد فن آوری مورد استفاده توسط گذشتگان این خصوصیت حاصل شد که در قسمت زیرین این کوزه، لوله ای دوکی شکل به سمت بالا ساخته شده که تا نزدیکی بالای ظرف امتداد یافته و زمانی که مایع داخل آن پر شود و ظرف به حالت وارونه بازگردد، مایع در جداره‌ی اطراف آن جای گرفته و در نتیجه از قسمت تحتانی آن خارج نمی گردد.
شریف زاده اظهار داشت: با عنایت به درک و فهم ساخت این ظرف سفالی، کارگاه سفال گروه پژوهشی هنرهای سنتی به ساخت و احیاء نمونه هایی از این کوزه پرداخته است که علاوه بر حفظ شکل و شمایل سنتی و فن آوری نهفته در ساخت آن، از اشکال متنوع و لعاب، نقوش افزوده به صورت مهر، حکاکی و شکل های ساده‌ی هندسی بر روی آن استفاده شده است.
او عنوان کرد: برای ساخت این کوزه ابتدا استوانه یا ظرف بیرونی و پس از آن استوانه یا لوله‌ی داخلی ایجاد می شود، سپس هر دو ظرف را به هم اتصال داده و پس از آن لوله و دسته ظرف را به آن اضافه می کنند.
وی با اشاره به اینکه نکته‌ی مهم و اصلی این نوع ظروف شیوه‌ی اتصال معکوس آنها است، تصریح کرد: سفالینه های نمونه با گل رس نخودی رنگ ساخته و در دمای تقریبی ۹۸۰ درجه سانتی گراد پخته شده اند و لعاب بکار رفته در آنها هم تلفیقی از عناصر مختلف معدنی و غیرمعدنی بوده که به صورت همزمان به منظور دریافت تأثیرات رنگی خاص و حتی از فرم خارج شدن طرح و بدوی به نظر آمدن برخی نقاط با پوششی از لعاب شفاف به صورت پراکنده پوشانیده شده است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب