روزی که امید در پاوه زنده شد
لباس دونی: سخنش به اتمام رسید، با همه رزمندگان خداحافظی و دیده بوسی کرد. به همه سنگرها سرکشی کرد و در خط مقدم، در نزدیک ترین نقطه به دشمن، پشت خاکریزی ایستاد و به رزمندگان تاکید کرد که از این نقطه که او هست، دیگر کسی جلوتر نرود، چون دشمن به خوبی با چشم غیرمسلح دیده می شد و مطمئناً دشمن هم آنها را دیده بود. آتش خمپاره که از نخستین ساعات بامدادان شروع شده بود و علاوه بر رستمی قربانی های دیگری نیز گرفته بود، باریدن گرفت و دکتر چمران فرمان داد رزمندگان به سرعت از کنارش متفرق شوند و از هم فاصله بگیرند. یارانش از او فاصله گرفتند. خمپاره ای در اطراف او به زمین خورد و یکی از نمونه های کامل انسانی از دیار ما رخت بربست و ب
۱۴۰۲/۰۳/۳۱ ۰۹:۵۶:۴۱