میرتبار مطرح كرد؛
طرح جامع حجاب بعنوان سند استراتژیک مدنظر قرار گیرد
به گزارش لباس دونی، مدیر گروه فرهنگ دینی مرکز پژوهشی مبنا اظهار داشت: طرح جامع حجاب و نگاهی که نظام باید مدنظر قرار دهد تدوین و بعنوان سند راهبری مدنظر قرار گیرد. این سند نباید ماورایی باشد.
به گزارش لباس دونی به نقل از مهر، سید مرتضی میرتبار، مدیر گروه فرهنگ دینی مرکز پژوهشی مبنا اظهار داشت: حکمرانی بر افکار عمومی، راهبرد نهادینه سازی خیلی از ارزش ها و مقولات فرهنگی در جامعه است که مسئولیت آن با رسانه ملی است.
وی اضافه کرد: پروژه های خیلی از حجاب و عفاف در طول سالهای اخیر انجام گرفته و اقدامات مختلفی هم از امور فرهنگی تا عملیات های بازدارندگی در سطح جامعه صورت پذیرفت که به طور عمده یا بی تاثیر بودند یا تأثیرات اندکی از خود بر جای نهادند. یکی از نکات حائز اهمیت در تحقق راهبردها، مساله اجماع سازی است. به عبارتی آحاد ملت، مجموعه اندیشمندان، نخبگان، حکمرانان و افراد تأثیرگذار باید بر روی مقولات، موضوعات و مسائل اساسی کشور (که اغلب در سیاست های کلی نظام بیان می شود) به توافق و اجماع برسند.
مدیر گروه فرهنگ دینی مرکز پژوهشی مبنا اظهار داشت: اجماع سازی بعنوان یکی از شاخصهای حکمرانی شایسته، زمینه را برای ایجاد نوعی مدیریت سیستمی به جای مدیریت فردی فراهم می آورد و مانع سلیقه ای شدن اقدامات شده و باعث حاکمیت قواعد بر مدیریت ها می شود؛ نه افراد و تفکرات فردی. ازاین رو میتوان گفت بدون این اجماع، امکان تحقق راهبرد وجود ندارد؛ چون در غیاب این اجماع، نیروها و انرژی ها صرف درگیری و تشتت شده و برای حل مسائل کشور و تحقق اهداف جمعی توان اندکی باقی می ماند.
وی افزود: در این مساله و تحقق آن، سه کنشگر مهم مدنظر گرفته می شوند: الف- مردم که معمولا توسط نخبگان و رسانه ها تغذیه فکری می شوند؛ ب- نخبگان فکری، به مفهوم بزرگان، صاحبان فکر، شخصیت ها دارندگان توانایی های وسیع فکری و سازمان دهی اندیشه ها که به شکلی تولیدکنندگان اندیشه، روش های بهینه، نظریه ها و آینده نگری ها می باشند؛ ج- نخبگان اجرایی که صاحبان قدرت سیاسی و اقتصادی هستند و در اجرا نقش بی بدیلی دارند.
میرتبار اظهار داشت: قبل از پرداختن به چگونگی تحقق اجماع، لازم است پارادکس های عجیبی که میان نخبگان و بخصوص مسؤلان درحال رواج است رفع شود؛ بی گمان برخی موضع گیری ها کاملاً سیاسی است و همین مساله یکی از مهم ترین موانع تغییر رویکرد نسبت به حجاب از یک مساله سیاسی به یک مساله فرهنگی و حقوقی می باشد.
وی اضافه کرد: متأسفانه امروزه شاهد پارادکس عجیبی هم در بین نخبگان و هم مسؤلان هستیم. رسانه ها از زنان بدحجاب در راهپیمایی هایی همچون ۱۳ آبان، ۲۲ بهمن و … تصویربرداری می کنند. متولیان حجاب، مراکز خصوصی را به دلیل وجود بدحجابی جریمه و پلمپ می کنند اما چنین فرایندی را برای مراکز دولتی در نظر نمی گیرند؛ از مترو و پارک ها گرفته تا بانکهای دولتی و …؛ تضاد فکری و پارادکس های گوناگونی وجود دارد که به شکلی افراد را به سمت بدحجابی سوق می دهد تا باحجابی. چنین نگرشی برای جامعه کوتاه مدت است نه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که برای جامعه ای بلندمدت طراحی شده است.
مدیر گروه فرهنگ دینی مرکز پژوهش مبنا اظهار داشت: لازمه ایجاد وفاق و اجماع حداکثری، برقراری رابطه نیرومند و ارگانیک بین نخبگان فکری، نخبگان اجرایی (ابزاری) و مردم است و در این میان، اندیشکده ها و پژوهشکده های راهبردی به علت انجام پژوهش های متقن و کاربردی باید این نقش مهم را بر عهده گیرند.
وی افزود: در گام نخست و حیاتی هم پیشنهاد می شود همه نخبگان علمی و اجرایی روی چند ابرمسئله کشور مانند اختلال در نهاد خانواده، حاشیه نشینی، رسانه و فضای مجازی، ناکارکردگرایی تعلیم و تربیت، تکثر و تشتت نهادهای دینی و فرهنگی توافق و اجماع کنند و ثقل اصلی انرژی ها صرف آنها شود.
میرتبار اظهار داشت: در گام دوم، رسانه مهم ترین مسئولیت را برعهده دارد. بدون شک حکمرانی بر افکار عمومی، راهبرد نهادینه سازی خیلی از ارزش ها و مقولات فرهنگی در جامعه است که مسئولیت آن با رسانه ملی است. به نظر می آید باید از اتاق فکر قوی در این خصوص بهره برد تا نوعی اجماع در جامعه محقق گردد. در گام سوم، طرح جامع حجاب و نگاهی که نظام باید مدنظر قرار دهد تدوین و بعنوان سند راهبری مدنظر قرار گیرد. این سند نباید ماورایی باشد و برپایه وضعیت فعلی جهت تحقق ثبات اجتماعی در مساله حجاب، تدوین شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب